Semyon İvanoviç Aralov (1880-1969) Moskova’da büyük bir tüccarın oğlu olarak doğdu. I. Dünya Savaşı’nda, Rus ordusunda istihbarat subayıydı. 1917 Şubat Devrimi’ne cephedeyken katıldı, Ekim Devrimi’nin kadrosunda yer aldı. 1918’de Ordu ve Bahriye Halk Komiserliği Harekât Şubesi başkanı oldu. Bu istihbarat biriminin yöneticiliğini 1920’ye kadar sürdürdü. O yıl Ukrayna ile imzalanan barış antlaşmasında heyet başkanıydı. Polonya barış görüşmelerinde de aktif görev aldığında diplomatik yetenekleri fark edildi. Litvanya’da diplomatik temsilci olarak görevlendirildi. Milli Mücadele’nin ivme kazandığı ve Türk-Sovyet Rusya ilişkilerinin olumlu yönde gelişmeye başladığı 1922’de resmi temsilci olarak Ankara’ya atandı. Büyük Zafer’in kazanıldığı ve Lozan Antlaşması ile Ankara Hükümeti’nin uluslararası alanda tanındığı dönemde Ankara’da ve Anadolu’daki cephelerde ve cephe gerisinde bulundu.

Daha sonra ABD, Almanya ve Japonya’daki Sovyet elçiliklerini kurdu. Stalin’in tasfiye hareketleri sırasında 1937’de görevden alınarak Edebiyat Müzesi müdürlüğüne getirildi, 1938’de tutuklanarak üç yıl boyunca sorgudan geçirildi. 1941’de cepheye gönderildi, 1946’da on yıl kalacağı bir toplama kampına sürgüne gönderildi. Kamp dönüşü sakin bir hayat sürerken Türkiye anılarını da kaleme aldı.