İlya İlf, Babası Yahudi bir banka memuruydu. 1913'te bir teknik okuldan mezun oldu ve telefon şirketinde ve bir askeri tesiste geçirilen süre de dahil olmak üzere çeşitli görevlerde bulundu. Devrimden sonra gazeteci olarak çalışmaya başladı, çeşitli mizah dergilerinin editörlüğünü yaptı ve Odessa Şairler Birliği'ne katıldı.

1923'te Moskova'ya yerleşti ve demiryolu işçileri için bir yayın olan Gudok  (kabaca "Toot!", yani lokomotif korna sesi anlamına gelir) gazetesinde çalışmaya başladı. Katkıları çoğunlukla hiciv parçalarından oluşuyordu. Yazı ortağı Petrov ile orada tanıştı. 1928'de, personel indirimleri nedeniyle ikisi de serbest bırakıldı, ancak birçok Sovyet yazarı ve sanatçısı için bir başlangıç ​​sağlayan edebi bir dergi olan Chudak'ta   iş bulabildiler. 1932'den 1937'ye kadar Pravda , Literaturnaya Gazeta ve Krokodil gibi büyük yayınlar için de yazılar yazdılar.. Ilf'in de fotoğraf tutkusu vardı, ancak bu, ölümünden yıllar sonra kızının fotoğraf albümlerini keşfetmesine kadar tam olarak takdir edilmedi.

Yevgeny Petrov , ayrıca Evgeny veya Yevgeni Petrov olarak da bilinir, Yevgeny Petrovich Katayev'in mahlasıydı  1920'lerde ve 1930'larda yazar. Sık sık İlya İlf ile işbirliği içinde çalıştı . Ilf ve Petrov olarak 1928'de çıkan On İki Sandalye'yi ve 1931'de çıkan devamı Küçük Altın Buzağı'yı yazdılar .Almanya'nın Sovyetler Birliği'ni işgal etmesinin ardından Petrov savaş muhabiri oldu . Kuşatılmış Sivastopol'dan dönerken bir uçak kazasında öldü . Zarf adlı kısa film ona ithaf edilmiştir.